Saat 11:30. Alarm çalıyor...Şimdi kalkamam... Çok uykum var... Saat öğlene geliyor ama ben... Gözlerimi, en az bir saat daha kapalı tutmak istiyorum. Mmmmm.
"Bahar, kızım ! Ses yapma! Oyuncaklarınla oyna, ben uyuyorum! Hadi kızım. Bahar, hadi aşkım! Kapat şu televizyonu! Ses yapma".
İşte o an, Bahar'ın ses yapması, hatta yapabildiği en büyük gürültüyü çıkartması için herşeyimi feda ederdim!
Televizyonun sesi, yan komşudan geliyordu. Duvarlar çok kalın değildi ve komşumuz, hırsızları uzak tutmak için sabaha kadar televizyonunun sesini açık tutuyordu. Bahar, değildi... Bahar yoktu... O kadar var gibiydi ki oysa... Ben sadece, onun varlığına olan özlemim ve alışkanlığımdan, sanki o varmış gibi kendi kendime sayıklamıştım... Sabah sabah...
Kendimi toparlıyorum! Ayaklarımda toplanan ağrıların, üzerine tekrar basarak, mutfağa gidiyorum. Bir bardak su içiyorum.
"Şimdi avukatımı aramalıyım! Ona dün gece olanları anlatmam lazım."
Bu düşünce aklımdan geçerken, kapı çalındı! Telefonu masanın üzerine bırakıp, kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda, karşımda hiç beklemediğim o adam belirdi. Hani şu liberal, burnu havada tip! Bu o! Bu o züppe hıyar! Hor gören tavırlarıyla bana bakıyordu! Kağıt parçalarına basılan diplomalarla, insanları sınıflandıran zengin serserinin teki işte! Metin Alaca!
Ben:
-Evet. Ne istiyorsunuz Metin Bey? Önemli işlerim var! Hemen çıkmam lazım!
Metin Alaca:
-O zaman hemen konuya gireyim! Sana yardım etmek için buradayım!
Ben:
-Hmmmm. Tamam. Gel benimle, yolda konuşuruz.
Metin Alaca, şaşkın bir ifadeyle:
-İyi ama... Sen... Bana neden...?
Ben, zaten bitiremediği sözünü keserek:
-Sana neden yardım etmek istediğini sormayacağım. Burada konuştuğumuz her dakika, kızımı kurtarma şansım azalıyor! O yüzden, senden hoşlanmasam da, her tür yardıma açığım!
Hala şaşkındı... Ceketimi ve sigaramı alıp, evden çıktım. Bana bakıyordu. "Hadi, gidelim" anlamında, başımla işaret ettim. Birlikte apartmandan çıktık. Şimdi kızımı kurtarmalıydım!
-------İKİNCİ BÖLÜM SONU-------- --------DEVAM EDECEK--------
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder