Hürriyet

12 Ocak 2014 Pazar

Kötü Rüya

Gece yarısı anneme ilaç almaya nöbetçi eczaneye gidiyorum. Annem yanımda... Adam bizi yarım saat bekletiyor. İlacın depodan geleceğini söylüyor. Neden hala gelmediğini ve daha fazla bekleyemeyeceğimizi söylüyorum. Umursamamıyor, biz yokmuşuz gibi davranıyor. Annem hala dışarıda... Dayanamıyorum, bankonun arkasına geçiyorum ve adamın yakasından tutup, duvara yaslıyorum. Bağrıyorum. Neden bize bunu yapıyorsun diyorum. Adam umursamıyor, sırıtıyor sadece. Adamı bırakıyorum. Yeter diyip, annemi de alıp, oradan gitmeye karar veriyorum. Annem dışarıda yok. Onu bulamıyorum. Sesleniyorum ama cevap yok. İnsanlar bana deliymişim gibi bakıyor. Kimse yardım etmiyor. Eve gidiyorum, kardeşim yok. Telefonu elime alıyorum, tuşlar yok. Sonra bir kız geliyor. Beyaz bir elbisesi var. Yüzünü göremiyorum ama tanıyorum. Elimi tutup, sakinleşmem için banka oturtuyor. Konuşmuyor. Anlatamaıyorum. Kızda gidiyor. Bir dobermana sarılıyorum, ondan korktuğum halde beni ısırmasın diye sarılıyorum. Acıyıp, ısırmıyor. Sevgiyle şiddeti yok etme stratejisi... Ama çok yoruldum. Hayatta duracak halim yok. 
Sevdiklerimin gülümsemesi olmazsa, ayakta durmam çok zor. Kimse yıllardır her gece gördüğüm kabusları bilmiyor. Kaybetme korkumu... Kırılma korkumu... Yaşama korkumu... Uzun zamandır savaşıyorum ama şimdi anlıyorum ki, en büyük düşmanım kendim. Bana kızmayın, kırılmayın lütfen... Elimden geldiğince normal olmaya çalışıyorum.

Anormal

Yıllardır uğraşıyorum. Normal insanar gibi olmaya çalışıyorum. Evime bakmaya, annemi, kardeşimi mutlu etmeye, babam terkettiğinden bu yana evin reisi olmaya... Srumluluklarım o kadar küçük yaşta başladı ki ne çocuk olabildim, ne genç, ne de normal. Ailemi, arkadaşlarımı, sevdiklerimi de hep korumaya çalıştım bir baba, bir abi, bir dost gibi... Hep iyi, doğru biri olmaya çalıştım. İlgi çekmeye çalışmıyorum. Sadece çok yalnızım. Kimseye derdimi açamıyorum. Açsam zayıf bu diyecekler. Ben başarısızım. Normal değilim. Annem üzülür diye intihar bile edemiyorum.

Please Help

Please hear my voice. I need help. Nobody knows but i'm dying. I can't tell anybody. My soul getting into pain. My soul is so sensetive. I can't hold my life because i don't want live anymore like this. I only want to get sleep until forever. I'm alone in dark. Please help me...