Doğru Yalnız

İnsanlar ihtiyaçları doğrultusunda yaşarlar. İnsanlar, insanlara da ihtiyaç duyar. Bazen bu ihtiyaçları alışkanlığa döner. Bazense vazgeçişe... Ve vazgeçmek, yalnızlığa iter. Akıllı ve bilinçli varlık için yalnızlık bir seçimdir. Kara bir baht değil! Sıradan insanlar yani bilindik, alışıldık ve benzer beğenileri olan çoğunluk yalnız kalmaz. Oysa alışılmışın dışındaysanız, yalnızlık size karanlık ve sıcak kapılarını açar. Kapıdan girdiğinizde, soyut kalabalığı görürsünüz. Bu benimle ilgili değil! Yazdıklarım, düşüncelerimi ifade etme ihtiyacım ile ilgili. Ben yalnız değilim. Düşünebilen ve fark etme algısı gelişmiş hiç kimse yalnız değildir!

Düzen Sakini

Akıl ve ruh asla düz bir yolda ilerlemez. Şartlara ve zamana göre değişiklik gösterir. Bunun etkileri sonucu da ortaya, yaşam çıkar. 

Yaşamımıza ve yaptıklarımıza göre birey mevcut olur. Mevcudiyet bittiğinde de, hayat devam eder. Değişmeyen tek olgu hayattır. Dolayısı ile o bizi değiştirirken, biz onu değiştiremeyiz. 

Hayatı olduğu gibi kabul etmek, kadercilik değil, bu büyük düzene saygının ifadesidir. Saygınız devam ettiği sürece, o da size sevgi ile yaklaşır ama bu zamanlar nadirdir. 

Eğer hayat sürekli iyi şeyler verirse, birçok birey kontrolsüzleşir ve kaos ortaya çıkar. Kaosun meydana gelme ihtimali ise her zaman düzenin kurulması ihtimalinden çok daha yüksektir.

İşte bunun için hayat bize olması gerekeni, kendi düzeni içinde verir. Hayatın bana verdiği ve benden aldığı her şey için teşekkür ediyorum. Hepsini sevdim ve her bir anının, her bir kişinin benim varlığımda emeği geçti.

Özellikle beni seven kişilere, varlıklarıyla hayatımı aydınlattıkları için çok teşekkür ediyorum. Hatalarım için her zaman özür dilemeyi bildim çünkü onları isteyerek yapmadım. Bu yüzden kırdığım insanlardan da özür diliyorum.

Herkese sevgi ve saygılarımla...