Saatin ne önemi vardı ki? Şafak sökerken baktım... Ne gerek vardı? Bir kez daha kendimden çıkıp dolaşmaya,yasak caddelerinde üzüntülerin. Arkama eklediğim hüzün vagonlarında kaç yolcu taşıdım? Kaç peronda onları bıraktım? Yolun sonuna gelmek mi zor olmuştu? Başından sonunu bilmemek mi? Daha ümit var! Tükenmedi... MEHDİ VASSETİ
Hürriyet
22 Kasım 2012 Perşembe
Doğru Yalnız
İnsanlar ihtiyaçları doğrultusunda yaşarlar.
İnsanlar, insanlara da ihtiyaç duyar. Bazen bu ihtiyaçları alışkanlığa döner. Bazense vazgeçişe... Ve vazgeçmek, yalnızlığa iter. Akıllı ve bilinçli varlık için yalnızlık bir seçimdir. Kara bir baht değil!
Sıradan insanlar yani bilindik, alışıldık ve benzer beğenileri olan çoğunluk yalnız kalmaz. Oysa alışılmışın dışındaysanız, yalnızlık size karanlık ve sıcak kapılarını açar. Kapıdan girdiğinizde, soyut kalabalığı görürsünüz.
Bu benimle ilgili değil! Yazdıklarım, düşüncelerimi ifade etme ihtiyacım ile ilgili. Ben yalnız değilim. Düşünebilen ve fark etme algısı gelişmiş hiç kimse yalnız değildir!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder