Kötü Rüya

Gece yarısı anneme ilaç almaya nöbetçi eczaneye gidiyorum. Annem yanımda... Adam bizi yarım saat bekletiyor. İlacın depodan geleceğini söylüyor. Neden hala gelmediğini ve daha fazla bekleyemeyeceğimizi söylüyorum. Umursamamıyor, biz yokmuşuz gibi davranıyor. Annem hala dışarıda... Dayanamıyorum, bankonun arkasına geçiyorum ve adamın yakasından tutup, duvara yaslıyorum. Bağrıyorum. Neden bize bunu yapıyorsun diyorum. Adam umursamıyor, sırıtıyor sadece. Adamı bırakıyorum. Yeter diyip, annemi de alıp, oradan gitmeye karar veriyorum. Annem dışarıda yok. Onu bulamıyorum. Sesleniyorum ama cevap yok. İnsanlar bana deliymişim gibi bakıyor. Kimse yardım etmiyor. Eve gidiyorum, kardeşim yok. Telefonu elime alıyorum, tuşlar yok. Sonra bir kız geliyor. Beyaz bir elbisesi var. Yüzünü göremiyorum ama tanıyorum. Elimi tutup, sakinleşmem için banka oturtuyor. Konuşmuyor. Anlatamaıyorum. Kızda gidiyor. Bir dobermana sarılıyorum, ondan korktuğum halde beni ısırmasın diye sarılıyorum. Acıyıp, ısırmıyor. Sevgiyle şiddeti yok etme stratejisi... Ama çok yoruldum. Hayatta duracak halim yok.