:::KAÇIŞ:::

Kükürt ve kan kokusu... Başım çok ağrıyordu. Beynim, başımın içinde büyümüş, sanki dışarı çıkmak istiyordu! Ellerim toz içinde. Ellerim tozlu olduğunda, nefes alamadığımı hisseden biriyim. Nefes alamıyordum! Sol kaburgamda bir sancı var! Birisi içeride kaburgalarımı, eğeliyor gibi... Görüşüm net değil! alnımdan akan bir miktar kan, göz kapaklarım üzerinde kurumuş, gözlerim tam açılmıyor. Zaten miyop olduğumu bilirsiniz.

Ayak sesleri duyuyorum. İki gündür, uyumadan kaçıyorum ve çok yoruldum. Saklanıyorum, karanlık bir kuytuda! Sadece biraz uyumak istiyorum. Dinlenmeliyim. Hatta, beni bulsunlar ve yakalasınlar diye içimden geçirmedim değil. En azından kaçmaktan kurtulurum... Offf. Allah'ım! Ben buna nasıl bulaştım! Oysa kahraman olmak istemiştim! Onun gözünde... Plan basitti! Onu rahatsız eden serserilerle konuşup, biraz gözdağı verecektim. Mahallede ki Sonay'dan silah bulmuş ve kendime güvenime eklemiştim! Onun kahramanı olursam, beni sevecekti! Sadece beni sevmesini istemiştim! Şeniz! Adının anlamı gezegen. Çokta sikimde. Öldürecekler adamlar beni! Öleceğim! Ne aşkı be! Silahımı kaçarken düşürdüm. Filmlerden öğrendiğim bir kaç dövüş figürü dışında, hiçbir şey yok elimde. Ayağa kalkmalıyım! Bu tarafa yaklaşan kalabalık, ayak sesleri var! Evime gitmek istiyorum! Ne Şeniz, ne de kahramanlık istemiyorum! Ne de aşk! O, sadece aşık olduğum onlarca kadından biri... İyi dövdüler beni! Her tarafım acıyor!

Yaklaşıyorlar! Tamam, bir fikrim var! Sol taraftaki kırık kolonun arkasına saklanacağım. İlk gelen adamın üzerine atlayıp, silahını alacağım! Lanetler olsun! Dizlerim neden titriyor? Kendini topla Mehdi! Hadi ama! Seyrettiğin filmleri düşün! Bir defa da olsa, kahraman olmak için şansın var! Yapabilirsin! Bu çakma oto sanayi mafyalarına, bu çapulculara mı yenileceksin? Geliyor! Küfürler ederek! "Çık lan dışarı! Kodumunu pezevengi! Çık laaan dışarı! Ulan göt!" Susuyorum... İyice yaklaşsın, ben ona gösteririm! Nefesimi kontrol etmeye çalışıyorum. Yaklaşıyor! Sağ yumruğumu sıkıyorum! Colossus'un dediği gibi "İyi bir yumruk her şeyi halleder!" Soluğunu işitiyorum. Karanlık olduğu için tam seçemiyorum ama tahminimce 5-6 adım önümde olmalı... "Allah'ım beni buradan kurtar! Tövbe bir daha boş kahramanlık taslamayacağım". Beni, nişanlısından kurtulmak için kullanmış! Beni yem olarak kullanmış! Demek ki "seni seviyorum" sözleri, o öpüşmeler, bana kendini sunması, hepsi sadece oyunun parçasıymış!

Tek istediğim buradan kurtulmak! Evet! İşte tam önümde! Yumruğumu sıkıyorum! Nefesimi tuttum! Acılarımı bir kenara bırakıp, kalan bütün gücümle vurmalıyım! Ensesine... Ayağım! Yerdeki şişeye çarptı! Ses ile birlikte başını bana çevirdi! Dişlerimi sıkıyorum! Çenem kilitlenmiş! Gözlerimde korku ve nefret! Bütün gücümle tam yüzünün ortasına savurduğum yumruğum, onun burnu ile elmacık kemiğine gömülüyor! Hala ayakta! Daha çok vurmalıyım! İki elimi de bütün gücümle savuruyorum! Gafil avlandı! Kendini koruyamıyor! Yere düştü, üç yada dördüncü yumruğumdan sonra... Yerde ve ben üzerindeyim! Hala vuruyorum! Kollarımı her savuruşumda, kaburgamda ki ağrı artıyor! Ağrım arttıkça daha çok vuruyorum! Yüzü kan içinde! Bayıldı! Nefes nefeseyim. Nefes aldıkça, kaburgam sızlıyor. Nefesimi kontrol etmeliyim yoksa acıdan kusabilirim. Sakinleş kalbim! Sakinleş... Sesler, konuşmalar... Diğerleri geliyor! Hepsiyle baş edemem! "Böyle bitemez! Ben böyle ölemem! Ben bir yarı tanrıyım!".

Sayıklamalar... Ne saçmalıyorum? Ben sadece insanım! Herkes gibi! Süper kahraman değilim! Okuduğum çizgi romanlarda ki gibi süper güçlere sahip bir "mutant" değilim! Adım Mehdi ve hastayım! Tedaviye ihtiyacım var! Keşke, ellerimden, "adamantium" pençeler çıksaydı! Birde iyileştirme faktörü" olsaydı... Çok yakındalar! Beni öldürecekler!

Bir yerden müzik sesi geliyor! Derinden... Bir şarkı! Ne alaka? Kulak kabarttım. Sözlerini anlamaya, duymaya çalışıyorum. Evet, yavaş yavaş şarkı seçilmeye başlıyor. Bunu biliyorum! Bu şarkı... Bu... Bu "İzel"... İzel'den, "Kızımız Olacaktı" çalıyor bir yerde. Nasıl? Ne alaka? Şarkı gitgide bana yaklaşıyor...Neredeyse kulağımın içinde! Ölmeden önce böyle mi oluyor? Hayatımın film şeridi gibi gözümün önünden geçmesi gerekmiyor muydu? Şarkı ne alaka? Ulan, ölümüm bile tuhaf!

"Mehdi kahvaltıyı hazırlayayım mı?" annemin sesini duyuyorum! "Hadi oğlum, kalkta kahvaltını yap"diyor. Şeniz'le çok olaylı ayrılmıştım... Yaklaşık on yıl olmuştu. Kötü bir rüyadan sonra gerçek bir kahvaltı gibisi yok!