Ağlamak istiyorum, o şarkıyı dinledikçe... Ağlamak istiyorum ama öyle sizin bildiğiniz gibi değil! Benim sitilimde... Olmayan, boş odada ki, pembe, eskimiş, üzerinde, soluk vazonun durduğu sehpanın yanında, aşkla bana gülümseyen o masum sevgiliye; Dolu dolu sarılıp, ağlamak istiyorum! Ne güzel çiçekler ekmiştik arka bahçemize. Hatırladığım kadarıyla; Lavanta, papatya, gül ve menekşeler vardı. Ben ilgilenmezdim ki... Sen ilgileniyordun. Ben seninle ilgileniyordum! Bisikleti çektiğin kaldırım, çayı demlediğin ocak, içine kolyelerini koyduğun o garip, uzun kavanoz, camının macunlarını didiklediğin ahşap pencereler ve en çokta ben... Çok özledik! Gel işte... Özledim işte...Öyle...
Evet. Aptal değilim! Size söylüyorum! Tamam. Biliyorum! İlişkilerimde hatalı ve yanlış davranıyorum! Biliyorum. Hemen bağlanıp, seviyorum! Neden? Çünkü sevgi ile perçinlenmiş içi hayat dolu kocaman bir kalbim var! Evet seviyorum, aşık oluyorum. Bunu yapabiliyorum; Hem de, en muhteşem şekilde! Sizler birbirinize, çocukça ve kırıcı oyunlar oynarken, ben incitmemek için incinmeyi göze alıyorum! Sizler fedakarlığı, etiket fiyatı ile satarken, ben sevdiğime istediği kadar bedava fedakarlık yapıyorum! Fedakarlığın anlamı budur! Feda edersin! Sevgi sözleri söylüyorum, sevgi ile yapıyorum her şeyi. Önce onu gözetiyorum. Aşkın bedeli, kalbi cimri olana pahalıdır!
Ben aşkla yaşıyorum! Ben, yatağa atacağım birini aramıyorum! Ben, kalbimde yatıracağım sevgili istiyorum! Ben, oyunlarla, maskelerle yanıma gelecek bir düzenbaz istemiyorum. Ben, nefes alışını dinlerken, Allah'a şükretmek istiyorum! Ona verdiği yaşam için ve o yaşam benim kollarımda olduğu için! Ben, sadece iyi zamanlarımda, kredi kartı limitim kadar gülücük istemiyorum! Ben, kötü zamanlarımda "üzülme Mehdi. Bir çaresini buluruz aşkım" diyecek gülümsemeyi istiyorum! Neyse... Galiba çok şey istiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder