Saatin ne önemi vardı ki? Şafak sökerken baktım... Ne gerek vardı? Bir kez daha kendimden çıkıp dolaşmaya,yasak caddelerinde üzüntülerin. Arkama eklediğim hüzün vagonlarında kaç yolcu taşıdım? Kaç peronda onları bıraktım? Yolun sonuna gelmek mi zor olmuştu? Başından sonunu bilmemek mi? Daha ümit var! Tükenmedi... MEHDİ VASSETİ
Hürriyet
6 Temmuz 2010 Salı
:::MÜZİK:::
Müzik devam ettikçe daha da çok ayağa kalkmak istiyorum. İşte burada tamda! Yükseldiği anda müziğin, hayalimdeki kamera yaklaşıyor yüzüme. Kuma düşmüş, kanlı yüzümü, gözlerimin kararlılığıyla yukarı kaldırıyorum. Darbe almamış en sağlam bakışımla saldırmaya başlıyorum! Dizlerim ve dirseklerim halen çürüklerle kaplı! Dövüşeceğim! Tükürdüğüm kandan, fırsat bulup, ilk nefes aldığım anda savaşacağım tekrar... Bu sefer kazanacağım! Müzik öyle çalıyor bana... Tanrım; Lütfen yalan olmasın!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder