Hiç tanımadığım o sevgiliyi özlüyorum şimdi...
Karnımda o heyecanlı çirkin sancı...
Sanki gelecek odamın karanlığında boğulurken,
öperek bana nefes verecek.
Sanki diyorum zaten.
Olsa hani sevgilim...
Hani dersin ya "olsaydı"
Hani dersin ya "keşke"
Bende öyle diyorum;
öğrendiğimden beri keşkenin anlamını.
Her aşk şarkısı yabancı bana.
Dinliyorum, sanki ben sevmişim gibi.
Oysa gerçeklere hapsolmuş hayallerimin yasındayım.
Odamdayım, karanlık benim kadar içerisi.
Bekliyorum, biri sanki bulacak gibi beni.
Yalan!
Kendime söylediğim herşey yalan!
Yalan!
Ne sevgili sıcağı, ne de güzel hayat marşı.
Tek gerçek, yalnızlık ilelebet!
M.V
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder