Saatin ne önemi vardı ki?
Şafak sökerken baktım...
Ne gerek vardı?
Bir kez daha kendimden çıkıp dolaşmaya,yasak caddelerinde üzüntülerin.
Arkama eklediğim hüzün
vagonlarında kaç yolcu taşıdım?
Kaç peronda onları bıraktım?
Yolun sonuna gelmek mi zor olmuştu?
Başından sonunu bilmemek mi?
Daha ümit var!
Tükenmedi...
MEHDİ VASSETİ
Hürriyet
11 Nisan 2016 Pazartesi
SADE ve MASUM
Bir insanın, diyorum ya bir insanın masumiyeti... Özlediğim o derin bakışlar... Asla bana bakmayan... Hüzünlü ve derin... Masum... Diyorum ya bir insanın... Değerlidir, eşsizdir masumiyeti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder