O

O kadar yoruldu ki gönül. Ne satır araları güvenli şiirlerin, ne de kafiyesi tutuyor sonların. Ne kalem tutacak heves, ne de gönülde bir taze nefes kalmamış. Hadi dese biri, gelirim yine de... Aaah o biri yok mu, o biri... Yok! Hiç olmadı ki... Olsaydı ben böyle mi olurdum? Yalnız mı kalırdım. Neredesin "o" ? M.V