Müzik: Nathalie Manser
– Magic
Nihayet kadın üzerini değiştirir, makyajını kontrol eder ve
oda servisi tam kapıyı çalacakken, kapıyı açıp, tepside ki martiniyi bir
dikişte içtikten sonra gülümseyerek “gracias” der ve koridorun merdivenlerinden
aşağı heyecanla iner. Bara gider…
Adam orada, bir ayağı, yanında duran boş bar taburesinin
demir çemberinde, diğeri yerde, yüzü geceye dönük oturmaktadır. Kadın saçlarını
yavaşça açar ve topuklu ayakkabılarının mermere değdiğinde oluşan ritmiyle, ona
doğru ilerler.
İlk bakışma… İlk buluşma… İlk kelime:
-Merhaba
Tanışır iki yabancı yürek… Aşk başlar… Sizde de öyle olur,
bizde de… Çevremizde, hayatımızca dolu divane, deli ölesiye, çılgınca,
umarsızca sevdalar can bulur, canan bulur. Biter bazen mutlu sonlarla… Kimi
zaman acıyla… Düzeltiyorum; çoğu zaman acıyla…
Müzik: Lacuna Coil –
Within Me
Şimdi sizden, şu yukarıda adı geçen “Lacuna Coil” şarkısını
açıp, eski aşklarınızı düşünmenizi istiyorum. Kim bilir, neler yaşadınız ve
nasıl bitti? Her ne olursa olsun aşkı yaşadığınız, bir sevgiliye sahip
olduğunuz için şanslısınız. Benim hiç olmadı… Yani sevgilim, karşılıklı aşkım…
Şarkı bittiğinde okumaya devam edebilirsiniz.
Aşk; uğruna tonlarca sayfalar yazılmış bir tema olduğundan,
ben sadece, birkaç gram eklemekle yetineceğim. Belki ileride ki sayfalarda bu
konuya geri dönebiliriz.
Aşk denince benim aklıma çok şey gelir. Bunlardan biri de
sorumluluktur!
SORUMLULUK
Müzik: Hans Zimmer – Vespertilio
Çok tanımı var birçok kavramın...
Taşımak istemediğiniz halde, size yüklenen ve sorduklarında
“taşımaktan memnun olduğunuz yalanını” sürekli söylediğiniz en ağır yüktür!
İnsanlar seçim yaparlar ve sonuçlarına katlanırlar!
Sorumluluklarımız, kendimizle birlikte, başkalarının da hayatını etkiler.
Belli bir yaşa kadar birilerinin sorumluluğu altındayken,
bir yaştan sonra birileri, bizim sorumluluğumuz altına girer.
Aslında; bütün yükümlülüklerimiz, bizi birer “kaos elçisi”
olmaktan kurtaran antidotlardır. Sorumluluğu olmayan birinin, sorundan başka
yapacak işi de olmaz.
Sorumluluk: Ağırlığını bilmeden “ben bunu kaldırırım”
diyerek kibrin en üst seviyesine ulaştığımız ve “cesaret” diye maskelediğimiz
sonsuz tonluk yüktür!
2.Bölümün Sonu...
DEVAM EDECEK...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder