Bu, ne isyan, ne pişmanlık, ne de inkardır!
Bu, olduğu kişi olmak zorunda kalmaktır!
Bu, "evet bu sefer olacak galiba" derken, olmamasıdır!
Bu, her kaybedişi tekrar kazanmaktır!
Bu, bir zaman istenilirken, bir daha istenmemektir!
Bu, bir şarkıya kaderini sığdırmaktır!
Bu, "iyi" olduğu için yalnızlıkla, şerefsizce kamçılanmaktır!
Bu, ciğerlerin dökülürken, kan yaşlarınla ağlamaktır!
Bu, yalanları kabullenenin, gerçeği kusmasıdır!
Bu, dümdüz, düpedüz, o s...tiğimini yalnızlığıdır!
M.V (Günlükler'den...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder