Yağmur için yazılar yazılır.
Şiirler falan yazar insanlar.
Öylece oturup camının önünde, seyrederler yağmuru.
Sonra yağmuru ne kadar sevdiklerini anlatan sözler sarfederler.
Çık dışarı!
Hadi çıksana dışarı!
Yağmuru seviyorsun ya!
Yürü bakalım altında, ıslan donuna kadar!
Neden çıkmıyorsun?
Şeker misin eriyesin yağmurda?
Nerede kaldı, namına şiirler döktürdüğün o "yağmur sevdası"
Yemedi değil mi?
Bense o yağmurda, sırılsıklam oldum.
Onu severek ıslandım.
Gözyaşı kuruyuncaya kadar, yağmur dininceye kadar bekledim.
Onu teselli ettim.
Yağmuru sevmek...
Islanmaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder